5e zondag door het jaar
KerkjaarCyclus: B
Intredelied:
306 Een mens te zijn op aarde753 Zolang wij ademhalen
Antwoordpsalm:
924 Ik sta voor u in leegte en gemisP203 5e zondag door het jaar - B
Alleluia-vers:
4f Alleluia — Het woord is nabijBij de bereiding van de gaven:
546 Hij nam de SchriftCommuniezang:
539 Dit lied gaat over Jezus752 Verborgene naar wie ik tast
Slotlied:
546 Hij nam de Schrift
Het leven is genade maar ook strijd, ziekte, ellende, woestijn ... Het is ook de geest aanvaarden die naar het leven leidt. Als men op die wijze de tonaliteit van deze zondag kan omschrijven, dan is Een mens te zijn op aarde (306) een geschikt intredelied. Men vergeet dan niet de derde en vierde strofen te zingen. Ook lied 753 Zolang wij ademhalen verwoordt de broosheid van het menselijk bestaan, zonder de hoop te vergeten: al is mijn stem gebroken, mijn adem zonder kracht, het lied op and’re lippen draagt mij dan door de nacht.
De bittere klacht van Job in zijn zware onheilssituatie komt scherp aan. Het keervers bij de antwoordpsalm kijkt echter al verder dan de klacht, vanuit het vertrouwen dat God de lijdende mens niet in de steek laat: Loof de Heer, die gebroken harten geneest (P 203). Ofwel kan men lied 924 als antwoord zingen. Het begint met een klacht: Ik sta voor U in leegte en gemis ... onvindbaar zijn uw wegen ... Maar het lied gaat verder en wordt in de tweede strofe al een 'geloven met een vraagteken': Hebt Gij mijn naam geschreven in uw hand? Mag ik nog eenmaal zien met nieuwe ogen? In de derde strofe wordt het een echte bede om uitkomst.
Die uitkomst komt in het evangelie aan het licht, in het genezende optreden van Jezus: “Heel de stad stroomde voor de deur samen. Velen genas Hij”. Daarom - een prachtige echo van het evangelie, ook van de laatste verzen over de prediking in de synagoge - zingt men bij de communie: Hij nam de Schrift ... Hij ging zijn land weldoende rond, genas de zieken die Hij vond (546). Vanaf de tweede strofe is het bovendien een uitdrukkelijke communiezang. Een andere mogelijkheid is nog lied 752 Verborgene, naar wie ik tast, dat geïnspireerd is op het boek Job.
De bittere klacht van Job in zijn zware onheilssituatie komt scherp aan. Het keervers bij de antwoordpsalm kijkt echter al verder dan de klacht, vanuit het vertrouwen dat God de lijdende mens niet in de steek laat: Loof de Heer, die gebroken harten geneest (P 203). Ofwel kan men lied 924 als antwoord zingen. Het begint met een klacht: Ik sta voor U in leegte en gemis ... onvindbaar zijn uw wegen ... Maar het lied gaat verder en wordt in de tweede strofe al een 'geloven met een vraagteken': Hebt Gij mijn naam geschreven in uw hand? Mag ik nog eenmaal zien met nieuwe ogen? In de derde strofe wordt het een echte bede om uitkomst.
Die uitkomst komt in het evangelie aan het licht, in het genezende optreden van Jezus: “Heel de stad stroomde voor de deur samen. Velen genas Hij”. Daarom - een prachtige echo van het evangelie, ook van de laatste verzen over de prediking in de synagoge - zingt men bij de communie: Hij nam de Schrift ... Hij ging zijn land weldoende rond, genas de zieken die Hij vond (546). Vanaf de tweede strofe is het bovendien een uitdrukkelijke communiezang. Een andere mogelijkheid is nog lied 752 Verborgene, naar wie ik tast, dat geïnspireerd is op het boek Job.