22e zondag door het jaar

Intredelied:

360 Christus heeft voor ons geleden
431 Wat zijn de goede vruchten

Antwoordpsalm:

P84 22e zondag door het jaar - A

Alleluia-vers:

4h Alleluia — Uw woorden, o Heer, zijn geest en leven

Bij de bereiding van de gaven:

526 Al wat er nodig is
528 Gedenken wij dankbaar

Communiezang:

928 Niemand van ons leeft voor zichzelf

Slotlied:

914 Roept God een mens tot leven

Gods woord is veeleisend. Wie de Heer wil volgen, moet zichzelf verloochenen. Als wij op die manier proberen de hoofdgedachte van deze zondag samen te vatten, dan is het lied Wat zijn de goede vruchten (431) een goede keuze voor de intrede. Men zinge dan vooral de derde en vierde strofen: En wie zijn ziel niet prijsgeeft maar vasthoudt tot het eind, wie zijn bestaan niet kruisigt ... hij gaat voorgoed verloren.

Ook Jeremia moet het ervaren. Zijn profetische taak is zwaar en ondankbaar. Hij wordt door iedereen bespot. Maar telkens weer laait Gods woord in zijn hart op als een vuur. Vertwijfeling en overgave aan Gods woord doorkruisen elkaar bij de profeet. De antwoordpsalm 63 verwoordt vooral het verlangen naar God: Naar U, Heer, dorst mijn ziel en hunkert mijn hart (P 84).

Als communiezang stellen we twee mogelijkheden voor: Niemand van ons leeft voor zichzelf alleen (928) ofwel Roept God een mens tot leven, wie weet waarom en hoe, hij moet zichzelf prijsgeven (914). Beide liederen hernemen de kern van het evangelie: zijn leven verliezen omwille van de Heer, zichzelf verloochenen om de Heer te volgen.